Spannend

Ze huppelde bijna letterlijk door het leven. Als je haar ontmoette was ze één en al vrolijkheid. Ze onderzocht de wereld met al haar zintuigen. Haar moeder had vaak de handen vol om haar in toom te houden, vooral aan het eind van de dag. Dan had ze zoveel beleefd, dat ze overliep van energie en moeilijk tot rust te brengen was. Een nachtje slapen deed steeds weer wonderen. Op naar een nieuwe dag vol ontdekkingen.

Kort geleden kwam er een heel bijzondere ontdekking bij. Haar opa was dood gegaan. Zo heet dat als je vijf jaar bent. Geen moeilijke of verzachtende woorden. Gewoon, dood. Hij was nu in de hemel bij oma. Heel duidelijk, net zoals de hond die nog niet zo lang geleden was doodgegaan. Die was in de hondenhemel.

Op de dag van de uitvaart vond ze het best spannend. Wat ging er allemaal gebeuren? Veilig aan mama’s hand liep ze de aula van het crematorium binnen. De kist van opa stond op een hoge baar voor een groot raam en was omringd door kaarsen. De vlammetjes wiegden zachtjes heen en weer en de middagzon scheen schitterend door het kleurrijke glas-in-lood raam.

‘Oooh! Wat mooi!’ fluisterde ze. Ze kon haar ogen niet geloven. Haar verwondering voelde je tot in je tenen. Met ingehouden adem liep ze naar opa toe.

© Petra van Eldik – Neleman