Liefde

Zij was al weduwe voordat hij weduwnaar geworden was. Ze kenden elkaar alleen van horen zeggen. Ze hadden niet kunnen vermoeden dat ze ooit een oogje op elkaar zouden krijgen. Het was gewoon nooit aan de orde geweest.

Toch gebeurde het. Bijna als vanzelf. Ze ontmoetten elkaar op een bruiloftsfeest van wederzijdse kennissen. Hij kon goed luisteren en had een fijn gevoel voor humor. Zij merkte dat ze, voordat ze er erg in had, haar hart bij hem uitstortte. Naderhand besefte ze pas dat het lang geleden was dat ze zo met iemand had kunnen praten.

Van het een kwam het ander. Hij nodigde haar een keer uit voor een heerlijk lange boswandeling. Zij verwende hem op een zondagmiddag met een lekkere maaltijd, een goed glas wijn en zelf gebakken taart.

Met schroom vertelden ze het de  wederzijdse kinderen. Het was niet dat zij het hun ouders niet gunden. De meesten van hen waren immers zelf ook getrouwd. Maar iemand anders dan hun eigen ouders aan de zijde van pa of ma was toch wel heel onwennig. Het deed meer met hen dan ze hadden gedacht.

De kinderen ontdekten ook hoe goed ze bij elkaar pasten, elkaar aanvulden, samen heerlijk konden lachen en genieten. Het leven had voor hun ouders weer een gouden randje gekregen. Het nieuwe geluk dat ze in elkaar hadden gevonden, onthulde een kostbaar geheim: liefde sluit de ander in en laat ruimte voor degene die je nog steeds zo mist.

© Petra van Eldik – Neleman